இந்த மனம்

அழகான வாழ்க்கை ஓடிவிடாமலும்

 காத்திருக்காமலும் அனுதினம் நகர்கிறது 

ரோஜா முட்கள் குற்றினாலும் வலிக்காக 

நேரம் ஒதுக்க முடியாமல் ஓடினாலும் 

வழியில் தென்படும் மலர்ந்த ரோஜாவை 

ரசிக்க மறப்பதில்லை இந்த மனம் 

போராட்டங்கள் வாழ்வின் வேர்வரை 

வதைத்தாலும் வளர்வதற்காக அதற்க்கு 

நீரோட்டம் அமைக்க தவறுவதில்லை  இந்த மனம் 

சருகுகளின் பாதியிலே வாழ்கை 

பயணித்தாலும் பசுமை புற்களின் 

பச்சை வாசம் மறக்கவில்லை  இந்த மனம் 

அழுகை என்னுள் அருவியாய் கொட்டினாலும்

 சிரிக்கும் நேரம் வருகையில்  சிரிப்பை 

வீணாக்க நினைப்பதில்லை இந்த மனம் 

வலியோடு வாழ்க்கை வரமறுத்து 

வலுகட்டாயமாய் நகர்ந்தாலும் 

அந்த நகர்வின் சிற் சிறு மகிழ்ச்சிகளை 

தேடி மகிழாமல் விடுவதில்லை இந்த மனம் 

மணி நேரமெல்லாம் மரண வழியாக 

தோன்றினாலும் ஒரு நிமிடம் மலரின் 

முக மலர்சியாய் சிரித்து மகிழும் இந்த மனம்  

தன்னம்பிக்கையோடு தைரியமாய் 

விடாமுயற்சியோடு தன் பாதை  நோக்கி 

பயணத்தை தொடரும் இந்த மனம் 

சில நேரம் என்னையே  பெருமை பட வைக்கிறது.

....கவியாழினிசரண்யா... 

நெருப்புக் கூண்டு

பறந்து விரிந்த உலகுதன்னில் - சிறகடித்த 

பறவையிவள் எண்ணங்களை எடுத்து 
எரிதீயில் போட்டு பொசுக்குகின்றனர்- சமுதாய 
எதிர்ப்பார்ப்பென்று என்னை ஏமாற்றி 

அறிவு சுரங்கத்தில் அருளிய - பொருளென்று 
அறத்தோடு வளர்த்து அழகுநடைபோட 
புகழ் முன்னேற்றம் பெண்ணிற்கு - வேண்டாமென 
புழுகலேற்றம் மனதில் நிரப்புகிறார்கள் 

பருவ வயதினிலே முடித்திடனும் -திருமணம் 
பக்குவமாயென்று பனிக்கட்டியாய் உருக்கி 
மயக்குகின்றனர்; பள்ளி வயதிலே -பதியம்போட்டு 
மனதில் பசுமரத்தாணியான என்லட்சியத்தை 

உண்மைகளை எடுத்துக் சொன்னால் - ஊரார்க்கு 
உணராத வாயாடியென்று பெயர் 
தற்காப்புக் கலை கற்று - நடைபோட்டால் 
தகாத அடங்காப்பிடாரி இவள் 

சுதந்திரமென சுற்றித்திரிந்து சுடும் -பாதைச்செல்ல 
சுரத்தை இல்லாத பெண்ணல்ல 
அடைப்பட்ட கூண்டில் சுதந்திரமுடன் - வாழ 
அடிமை பெண்ணும் நானல்ல 

சுதந்திர நாட்டினில் சுதந்திரமுடன் - என் 
கூண்டின் சுற்றுத்தளம் என்சுதந்திரம் 
நெகுகிறது என்மனம் ; திறமைகள்  பொசுங்க 
நெருப்பிலிட்ட என்மனம் வேகுகிறது 

(சமூகமென்னும் நெருப்புக் கூண்டுக்குள் அடைப்பட்டு நானிங்கு ,என முன்னேற துடிக்கும் ஒரு பெண்ணின் குமுறல்கள் ) 

...கவியாழினி...

கடிதங்கள்

கட்டுக்கடங்கா பாசத்தையும் 

கணிக்க இயலா நேசத்தையும் 

சொல்லி முடிக்க முடியாமல் 

சொல்லாமலே அறியவைக்கும் 

எண்ணிலடங்கா எண்ணங்களின் 

வெளிப்பாடாய் எத்தனையோ 

உறவுகளின் குவியலாய் 

தொன்று தொட்டு தொடர்ந்து வந்த 

தொய்வில்லா நன்றிமறவா பண்பாடது 

ஓர் ஊரனைத்தும் விசாரித்து முடியாமல் 

ஓர் ஓரத்திலும் நுணுக்கி எழுதிவிசாரிக்கும் 

வரும் நாளை எதிர்ப்பார்த்து 

வந்து வந்து எட்டிப்பார்க்கும் சுகம் 

வந்துசேர்வதை எண்ணி 

வயது பெண் முதல் 

வயதான மூதாட்டி வரை 

காத்திருந்து கையில் பெரும் சுகம் 

முன் தெரு மல்லிகா அக்கா முதல் 

முள்ளுக்காட்டு முனுசாமி அண்ணன் 

வரை நலம் விசாரித்து 

பண்பாய் வீட்டு பசு கன்றையும் 

பக்கத்து வீட்டு கந்தசாமி 

தாத்தாவின் கைத்தடி வரை 

தன் கண்மூடாமல் கணக்கிட்டு விசாரித்து 

தன் கையில் வைத்திருக்கும் 

பேனாவின் மை தீரும் வரை 

தீட்டி முடித்து பின்பும் அதை 

விட்டுட்டனே என்று புலம்பி தீட்டும் 

ஓரத்தில் நுணுக்கி விசாரிக்கும் அன்பு 

காவல் தெய்வமாய் கண்ணுக்கு தெரியும் 

காவி உடை அணிந்த தபால்காரர் 

என் பையன் எழுதிருக்கான் படித்து சொல்லடி 

என் தங்கம் என்று பேத்தியை கொஞ்சும் பாட்டி 

கணவனின் விசாரிப்பை படித்து கண்ணீரில் 

கண் நேரில் பார்த்த மகிழ்சியில் 

காகிதத்தை கட்டியணைக்கும் மனைவி 

இது அனைத்திலும் நிரம்பி வழியும் 

ஒன்றேஒன்று இந்த கள்ளமில்லா 

உள்ளங்களின் கணிக்க முடியா அன்பு 

அந்த காலத்தில் எழுதிய 

கடிதங்களை பிரதி எடுத்தால் 

அவை இக்கால நீண்ட முழு தாளின் 

நான்கு பக்கம் நிறையும் 

அத்துணையும் அழகான அன்பின் ஏக்கங்கள் 

ஆசையாய் எடுத்து படித்தேன் அந்தக்காலத்தில் 

ஆறுதலாய் வந்து போன கடிதாசி 

என்ற கடிதங்களை ஏக்கத்தோடு ... 

...கவியாழினிசரண்யா..